Archief van: september 2019


Welstandscriteria in beschermd stadsgezicht

Welstandscriteria in beschermd stadsgezicht

Bakstenen in dezelfde kleur als de daken, maatregelen voor energiebesparing die moeten passen bij het karakter van gebouwen en het enkel aanbrengen van veranderingen die ongedaan kunnen worden gemaakt. Voor bouwplannen gelden in veel gemeenten zogenaamde eisen van welstand. Om aan deze eisen te mogen toetsen en op die wijze te sturen op de architectonische kwaliteit van de omgeving, moet een Nederlandse gemeente haar eigen welstandsbeleid hebben vastgelegd in een welstandsnota. In een dergelijke nota is met beleidsregels neergelegd wat de criteria en kaders zijn die bij een welstandsbeoordeling worden toegepast. Dat daarin zeer specifieke criteria kunnen ontbreken, betekent niet zonder meer dat specifieke bouwwerken daarmee welstandsvrij zijn. Zo verheldert een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 1 mei 2019. (meer…)

Bouwwerken aangebracht op Amsterdamse rijksmonumenten. Hoe zit het ook alweer met de handhaving?

Bouwwerken aangebracht op Amsterdamse rijksmonumenten. Hoe zit het ook alweer met de handhaving?

Kerken, kastelen, molens en grachtenpanden. Rijksmonumenten zijn van algemeen belang vanwege hun schoonheid, betekenis voor de wetenschap of cultuurhistorische waarde. Gelukkig staat de Nederlandse geschiedenis niet alleen in de boeken, maar zijn er in bijna elke woonplaats nog de nodige (rijks)monumenten te bewonderen. Dit deel van ons culturele erfgoed wordt door wet- en regelgeving beschermd, op basis waarvan het bevoegd gezag indien nodig handhaaft. Bijvoorbeeld wanneer op monumenten objecten zoals reclame-uitingen en technische voorzieningen zijn aangebracht zonder dat daarvoor een vergunning is verleend. Een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 23 januari jl. maakt nog eens duidelijk welke vergunningvereisten gelden en op welke manier die mogen worden gehandhaafd. (meer…)

De van rechtswege verleende vergunning in de Wabo: een procedureel lesje

De van rechtswege verleende vergunning in de Wabo: een procedureel lesje

Wanneer is sprake van de zogenaamde lex silencio positivo, beter bekend als de van rechtswege verleende vergunning? Een vergunning van rechtswege is een vergunning die wordt geacht te zijn verleend omdat niet (tijdig) een besluit tot vergunningverlening is genomen. Kern daarvan is dat bij het uitblijven van een reactie de aanvraag wordt geacht te zijn gehonoreerd. In de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) is bepaald dat deze in paragraaf 4.1.3.3. van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) opgenomen regeling ook van toepassing is in het omgevingsrecht. Een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 23 januari 2019 benadrukt nogmaals dat de fictieve positieve beschikking niet op gaat als een aanvraag binnen de beslistermijn door het bevoegd gezag buiten behandeling is gesteld. (meer…)

Gefaseerde aanvraag bij onlosmakelijke activiteiten. Een gebrek in de eerste fase heeft niet automatisch gevolgen voor de tweede fase!

Gefaseerde aanvraag bij onlosmakelijke activiteiten. Een gebrek in de eerste fase heeft niet automatisch gevolgen voor de tweede fase!

De Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) biedt voor ‘onlosmakelijke activiteiten’ de mogelijkheid om de daarvoor benodigde omgevingsvergunning gefaseerd aan te vragen en te verlenen. Zo is bijvoorbeeld bij bouwen dat niet voldoet aan het ter plaatse geldende bestemmingsplan sprake van onlosmakelijke samenhang tussen de activiteiten ‘bouwen’ en ‘strijdig gebruik’. In dat geval kan de afwijking van het bestemmingsplan als eerste fase worden aangevraagd, en het bouwen als tweede fase. Voor elke fase neemt het bevoegd gezag een op zichzelf staand besluit. Pas wanneer op beide besluiten positief is beslist, ontstaat er één omgevingsvergunning en kan met de activiteiten worden gestart. In een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 3 oktober 2018 wordt duidelijk dat een gebrek in een aanvraag in de eerste fase niet automatisch gevolgen heeft voor de aanvraag in de tweede fase. (meer…)