Archief van: november 2018
door: Laura van der Meulen en Marije van Mannekes | 8 november 2018 | Jurisprudentie
De drijver van een inrichting heeft zich te houden aan de voorschriften van de daarvoor geldende omgevingsvergunning. Een evenementenvergunning kan hier een uitzondering voor bieden. Met zo’n vergunning kunnen evenementen die niet passen onder de normen van de omgevingsvergunning, toch worden georganiseerd. Dat een verleende evenementenvergunning de normen van een omgevingsvergunning echter niet zonder meer opzij kan schuiven, volgt uit een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 24 oktober 2018. (meer…)
door: Laura van der Meulen en Marije van Mannekes | 16 oktober 2018 | Jurisprudentie
De Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) biedt voor ‘onlosmakelijke activiteiten’ de mogelijkheid om de daarvoor benodigde omgevingsvergunning gefaseerd aan te vragen en te verlenen. Zo is bijvoorbeeld bij bouwen dat niet voldoet aan het ter plaatse geldende bestemmingsplan sprake van onlosmakelijke samenhang tussen de activiteiten ‘bouwen’ en ‘strijdig gebruik’. In dat geval kan de afwijking van het bestemmingsplan als eerste fase worden aangevraagd, en het bouwen als tweede fase. Voor elke fase neemt het bevoegd gezag een op zichzelf staand besluit. Pas wanneer op beide besluiten positief is beslist, ontstaat er één omgevingsvergunning en kan met de activiteiten worden gestart. In een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 3 oktober 2018 wordt duidelijk dat een gebrek in een aanvraag in de eerste fase niet automatisch gevolgen heeft voor de aanvraag in de tweede fase. (meer…)
door: Mathilde de Boer en Tjalling Reijnders | 20 augustus 2018 | Jurisprudentie
De aanvrager van een omgevingsvergunning is in beginsel belanghebbende bij die aanvraag, volgens vaste rechtspraak. Dat betekent dat het bestuursorgaan een besluit moet nemen op de aanvraag. Maar hoe zit dat als een aanvraag wordt gedaan voor gronden die de aanvrager niet in eigendom heeft? Neem bijvoorbeeld een huurder van bedrijfsruimte die de bedrijfsruimte wil verbouwen, een houder van het recht van opstal die het daar aanwezige bouwwerk wil veranderen, of zelfs iemand die verzoekt een schuur te mogen bouwen in de tuin van de buren. (meer…)
door: Daniëlle Roelands-Fransen en Jim Zweers | 15 februari 2018 | Jurisprudentie
Een weigering van een omgevingsvergunning mag niet alleen gestoeld worden op een enkele algemene verwijzing naar restrictief beleid. Dat is de belangrijke les die volgt uit een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van 14 februari jl.
(meer…)
door: Laura van der Meulen | 17 juli 2017 | Publicaties
Bijna je hele hebben en houden achterlaten, en verhuizen naar een tiny house. Een beweging die in Amerika al enige tijd bestaat. In de VS zijn er zo’n 10.000 tiny houses te vinden, maar ook steeds meer Nederlanders willen in zo’n tiny house wonen. Het is niet alleen goed voor de portemonnee en het klimaat, maar het past ook geheel binnen de trend van minimalisme waar mensen steeds vaker naar op zoek zijn. Langzamerhand ontstaan de eerste tiny houses in Nederland. Langzamerhand, want onze wet- en regelgeving is niet toegespitst op deze nieuwe vorm van wonen. Daarom juichen nog lang niet alle gemeenten in Nederland deze ontwikkeling toe. Dat is jammer, want de tiny house movement heeft veel voordelen. De nieuwste bijdrage van het team van Pels Rijcken voor Toets-online.nl is daarom deze keer gewijd aan wat er zoal komt kijken bij deze nieuwe trend en welke juridische hobbels genomen moeten én kunnen worden.
Er moet met het nodige rekening worden gehouden voor het kunnen realiseren van tiny houses. Maar dat betekent niet dat het onmogelijk is. Door een goede samenwerking te zoeken tussen bewoners, ontwikkelaars en gemeenten kunnen de eventuele juridische hobbels genomen worden. Tiny houses, maar een big movement!
Lees hier het volledige blogbericht van Laura op Toets-online.nl.
