door: Katrien Winterink en Marije van Mannekes | 1 maart 2019 | Jurisprudentie
Sinds 2014 neemt het aantal dumpingen van drugsafval in Nederland gestaag toe. Dit is het gevolg van een stijgende productie van het aantal synthetische drugs in combinatie met het verbod op bepaalde grondstoffen. Een groot gedeelte van de geproduceerde drugs gaat naar het buitenland, maar het afval blijft hier en wordt illegaal achtergelaten. Met alle gevolgen van dien. Voor het riool, de bodem en de natuur in de directe omgeving. In september 2016 was een weiland in het buitengebied van Nuenen aan de beurt. Dat de gemeente de kosten van het opruimen van dit afval niet mocht verhalen op de eigenaren van dit weiland, bepaalde de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) in haar uitspraak van 27 februari 2019. (meer…)
door: Katrien Winterink en Marije van Mannekes | 14 augustus 2018 | Jurisprudentie
Bij de productie van drugs komt chemisch afval vrij, dat met grote regelmaat (in de natuur) wordt gedumpt. Deze dumpingen kunnen leiden tot gezondheidsrisico’s, milieuschade en hoge kosten voor het opruimen. Wanneer de drugscriminelen niet worden opgespoord, draaien gemeenten hiervoor zelf op. De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) maakt in een uitspraak van 8 augustus 2018 duidelijk dat een getraceerde drugscrimineel die enkel (actief) betrokken is bij een amfetaminelaboratorium, als overtreder in de zin van artikel 13 van de Wet bodembescherming (Wbb) kan worden aangemerkt. Ook wanneer diegene de bodem niet zelf heeft verontreinigd en hier ook geen weet van heeft gehad. (meer…)
door: Edward Brans | 7 mei 2015 | Jurisprudentie, Nieuws
Het dumpen van drugsafval is al meerdere malen onderwerp geweest van juridische procedures (zie o.a. AbRvS 18 maart 2015, nr.: 201407159/1/A4 en AbRvS 6 augustus 2014, nr.: 201402325/1/A4). In het merendeel van de gevallen gaat het om de toetsing van besluiten om spoedeisende bestuursdwang toe te passen en om de daarmee gemoeide kosten te verhalen. (meer…)
