De Ladder voor duurzame verstedelijking (artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro) bestaat uit drie treden. Al eerder verscheen op deze blog een bericht over de eerste trede. Als aan de eerste trede wordt voldaan, er is sprake van een actuele regionale behoefte, dan moet worden getoetst aan de tweede trede: kan een voorziene ontwikkeling binnen bestaand stedelijk gebied worden gerealiseerd? Recent heeft de Afdeling (weer) een uitspraak gedaan over de tweede trede van de ladder. De Afdeling oordeelde dat – in tegenstelling tot de raad van Veghel had betoogd – geen sprake was van realisatie van een woonwijk binnen bestaand stedelijk gebied. In dit blogbericht wordt ingegaan op de trede en op deze uitspraak. (meer…)
Hoe flexibel is de Ladder?
In RO magazine hebben Robin Aerts en Laura van der Meulen een artikel geschreven over hoe flexibel bestemmen in de praktijk kan struikelen over de treden van de Ladder voor duurzame verstedelijking.
De praktijk roept steeds vaker om flexibel bestemmen om zo eenvoudig te kunnen inspelen op nieuwe ontwikkelingen en trends. Deze wens uit de praktijk kan worden geblokkeerd door de Ladder. Met de Ladder 2.0 moet het eenvoudiger worden om flexibel te bestemmen. Het is de bedoeling om de aangepaste Ladder per 1 januari 2017 in werking te laten treden, nog vóór de inwerkingtreding van de Omgevingswet.
In het artikel wordt aan de hand van concrete voorbeelden ingegaan op welke wijze de eerste trede van de Ladder flexibel bestemmen in de weg kan staan. Ook wordt stil gestaan bij de aanstaande wijziging van de Ladder.
Bron: “Ladder belemmert flexibele planning“, Robin Aerts en Laura van der Meulen.